Επιτομή:
Ο εκφοβισμός στο σχολείο αποτελεί ένα σχετικά νέο φαινόμενο καθώς εμφανίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες ως μια παθογένεια της κοινωνίας. Ο σχολικός εκφοβισμός έχει τεθεί στο μικροσκόπιο πολλών ερευνών και μελετών που επιχειρούν να ανιχνεύσουν και να καταγράψουν τις αιτίες, τις συνέπειες, τους χώρους εκδήλωσης αλλά και τα ποσοτικά στοιχεία για την έκταση του φαινομένου και τα χαρακτηριστικά που διέπουν τόσο τους δράστες όσο και τα θύματα. Σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου είναι κρίσιμος στην πρόληψη και την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού.
Η παρούσα εργασία εστιάζει στις απόψεις και στις εμπειρίες των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού. Από αυτές επιβεβαιώνεται πως οι μαθητές αποφεύγουν να μιλήσουν για το ζήτημα στους δασκάλους τους. Επίσης, φάνηκε ότι προκύπτει η αναγκαιότητα για εκτενέστερη σχετική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών αλλά και ανάληψης μιας σειράς δράσεων από τη σχολική κοινότητα. Το δείγμα αποτελείται από 135 εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που δίδασκαν κατά το σχολικό έτος 2015-2016, σε σχολεία κυρίως της περιοχής του Αγρινίου. Μέσο συλλογής δεδομένων αποτέλεσε ερωτηματολόγιο κλειστού τύπου ενώ για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS.
