Επιτομή:
Μια ουσιαστική προσπάθεια για φορολογική μεταρρύθμιση έγινε στην περίοδο της μεταπολίτευσης, η οποία όμως ακυρώθηκε στην πράξη. Ταυτόχρονα έγιναν σημαντικές αλλαγές σε φορολογικούς συντελεστές και στη φορολογική βάση, αλλά όχι στη συνολική μεταρρύθμιση του συστήματος. Ωστόσο και στην περίοδο της κρίσης που γίνονται σημαντικές αλλαγές, κυρίως λόγω τρόικας, δεν υπάρχει σχέδιο για φορολογική μεταρρύθμιση.
Βέβαια όλα τα κόμματα, προεκλογικά, υπόσχονται μεταρρύθμιση για ένα φορολογικό σύστημα που θα είναι «απλό, δίκαιο, αποτελεσματικό και φιλικό στην ανάπτυξη», χωρίς όμως να έχει βρεθεί ακόμη τέτοιο σύστημα.
Για την ανάπτυξη ενός φορολογικού συστήματος πιο απλού, πιο αποτελεσματικού και πιο δίκαιου από το υπάρχον, θα πρέπει να μελετηθεί επιστημονικά το υπάρχον σύστημα και να καταρτιστεί ένα σχέδιο μεταρρύθμισης.
Ετησίως υπάρχουν ορισμένες αλλαγές είτε σε συντελεστές είτε στη βάση του φορολογικού συστήματος.
Όμως, η διακριτική ευχέρεια των ελεγκτών είναι τέτοια, ώστε η εμπιστοσύνη των φορολογουμένων να κλονίζεται ακόμη περισσότερο από τις «περίφημες» λογιστικές διαφορές και να αποτελούν κίνητρο για διαφθορά.
Βέβαια, οι διαρκείς φορολογικές ρυθμίσεις - αμνηστίες ανταμείβουν τους ασυνεπείς φορολογουμένους. Κατά μέσο όρο, στα τελευταία 30 χρόνια, αντιστοιχεί μια ρύθμιση σε κάθε 2 ½ χρόνια (Τσιατούρας, 2014).
Πολλοί φορολογούμενοι οδηγούνται στα δικαστήρια, ελλείψει του εξωδικαστικού μηχανισμού επίλυσης φορολογικών διαφορών, στα οποία οι καθυστερήσεις για την έκδοση αποφάσεων ξεπερνούν πολλές φορές τα πέντε χρόνια. Συνεπώς, η εμπιστοσύνη στους κρατικούς θεσμούς και τη δικαιοσύνη φθίνει, λόγω της απουσίας αποτελεσματικού μηχανισμού επιβολής ποινών, με αποτέλεσμα να εκτρέφεται η διαφθορά (Συρμαλόγλου, 2007).
Σκοπός της παρούσης πτυχιακής εργασίας είναι να παρουσιαστούν οι αλλαγές Φορολογικού Συστήματος από το 2009 έως σήμερα.
