Επιτομή:
Η Ελλάδα στον 20ο και τον 21ο αιώνα έχει μετατραπεί από χώρα αποστολής σε χώρα υποδοχής μεταναστών γεγονός που έχει μεταλλάξει τον εθνολογικό της χαρακτήρα. H διαπολιτισμική-πολυπολιτισμική εκπαίδευση αντικατοπτρίζει τις προσπάθειες που εναντιώνονται στις αφομοιωτικές τάσεις απέναντι στις μειονότητες, παραπέμποντας άμεσα στην επικράτηση της πολυπολιτισμικής ετερότητας. Η ελληνική εκπαιδευτική πολιτική, επιχειρεί να εφαρμόσει νέες διαπολιτισμικές πολιτικές με σκοπό την πλήρη ένταξή των αλλοεθνών μαθητών στην ελληνική κοινωνία. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν τη λειτουργία των τάξεων υποδοχής, των φροντιστηριακών τμημάτων, και των διαπολιτισμικών σχολείων, και τα σχολεία για παλιννοστούντες. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλλοδαποί μαθητές στο ελληνικό ενδοσχολικό περιβάλλον συνοψίζονται στον ρατσισμό και κοινωνικό αποκλεισμό, στην ξενοφοβία και τον εθνικισμό. Η συνεισφορά του Κ.Λ. στο διαπολιτισμικό περιβάλλον ποικίλει από την πρόληψη ως και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων των ομοεθνών αλλά και αλλοεθνών μαθητών.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνά μας ήταν 150 μαθητές που φοιτούσαν σε δυο γυμνάσια και ένα λύκειο και σε τμήματα ένταξης κατά το σχολικό έτος 2015-2016 του νομού Αχαΐας. Βασικό ερευνητικό εργαλείο αποτέλεσε το ερωτηματολόγιο. Το σημαντικότερο πρόβλημα που συναντούν ως μαθητές στην σχολική τους μονάδα είναι η χρήση της ελληνικής γλώσσας στον γραπτό και στον προφορικό λόγο. Βοήθεια και υποστήριξη οι ερωτηθέντες μαθητές δέχονται από την μητέρα, τον πατέρα τους, και τα αδέλφια τους. Οι διευκολύνσεις που επιθυμούν οι μαθητές εντός της πολυπολιτισμικής τους μονάδας είναι η ύπαρξη κοινωνικού λειτουργού (σε ποσοστό ~ 60%). Τα κυριότερα ενδοσχολικά χαρακτηριστικά του κοινωνικού λειτουργού αποτελούν το να ακούει προσεκτικά (~ 93%), να βοηθά τους μαθητές να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους (~ 76%), και να κατανοεί τα προβλήματα τους.
