Επιτομή:
Η διαχείριση γνώσης και σημασιολογικής πληροφορίας έχουν βρει εφαρμογή σε πολλές περιοχές της Πληροφορικής & των Τηλεπικοινωνιών τα τελευταία χρόνια. Ο λόγος είναι ότι μια τέτοια διαχείριση μπορεί να προσδώσει στα σύγχρονα και μελλοντικά
υπολογιστικά περιβάλλοντα ευελιξία, προστιθέμενη αξία και χρηστικότητα.
Το όραμα της περιρρέουσας νοημοσύνης (Ambient Intelligence) αφορά μια νέα μορφή υπολογιστικού περιβάλλοντος εμπλουτισμένου με υπολογιστικές συσκευές ενσωματωμένες στο φυσικό περιβάλλον που μπορούν να συνεργάζονται και να εκτελούν εφαρμογές, οι υπηρεσίες των οποίων «ακολουθούν» το χρήστη και είναι άμεσα προσβάσιμες οποτεδήποτε και από οπουδήποτε. Σε μια από τις πιθανές υλοποιήσεις του, η περιρρέουσα τεχνολογία ενσωματώνεται σε καθημερινά αντικείμενα όπως έπιπλα, ρούχα, οικιακές και ηλεκτρικές συσκευές, οχήματα, δρόμους, και «έξυπνα» υλικά, ενώ οι άνθρωποι εξοπλίζονται με εργαλεία και διεργασίες απαραίτητες για την επίτευξη αλληλεπιδράσεων με αυτά τα περιβάλλοντα. Ένα Ami περιβάλλον μπορεί να φιλοξενεί μεγάλο αριθμό Ami εφαρμογών οι οποίες χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες υποδομής που παρέχονται από το περιβάλλον και τις συσκευές/αντικείμενα που το απαρτίζουν.
Βασικό χαρακτηριστικό ενός τέτοιου περιβάλλοντος αποτελεί η συνένωση του φυσικού και του ψηφιακού χώρου, δηλαδή τα απτά φυσικά αντικείμενα και περιβάλλοντα αποκτούν και μια ψηφιακή διάσταση. Καθώς ο υπολογιστής «εξαφανίζεται» στα περιβάλλοντα που φιλοξενούν τις δραστηριότητες των ανθρώπων, τα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα σε αυτά επαυξάνονται με στοιχεία πληροφορικής τεχνολογίας και επικοινωνίας (Information and Communication Technology components), όπως αισθητήρες, ενεργοποιητές, επεξεργαστές, μνήμη, μονάδες ασύρματης επικοινωνίας κτλ., και αποκτούν δυνατότητες λήψης, αποθήκευσης, επεξεργασίας και μετάδοσης πληροφοριών και δεδομένων. Τα αντικείμενα αυτά αναφέρονται ως «επαυξημένα» αντικείμενα ή τεχνουργήματα, ενώ τα συστήματα τέτοιων αντικειμένων καλούνται συστήματα διάχυτου υπολογισμού (ubiquitous systems).
Η παρούσα πτυχιακή εργασία αρχικά αναλύει τις έννοιες της Περιρρέουσας νοημοσύνης και του Διάχυτου υπολογισμού. Έπειτα επεκτείνετε στην κατάταξη των συστημάτων διάχυτου υπολογισμού και στην αρχιτεκτονική τους, καθώς επίσης και στα συστήματα περιρρέουσας νοημοσύνης όπως και σε διάφορα τεχνουργήματα αυτής. Στη συνέχεια διερευνά το Διαμεσολαβητικό λογισμικό GAS-OS,αναφερόμενη στην σχεδίασή του, στην αρχιτεκτονική του όπως και στην λειτουργικότητά του. Τέλος γίνεται μια αναφορά στα Ασύρματα Δίκτυα Αισθητήρων σε σχέση με τον Διάχυτο προγραμματισμό.
