Επιτομή:
Στην πτυχιακή θα πραγµατοποιηθεί αρχικά µια σύντοµη αναφορά στις προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για προστασία και προσέγγιση χώρων «αρνητικής κληρονοµιάς» (negative heritage): τόποι και χώροι ιστορικών τραγωδιών ή βίας και καταπίεσης. Θα σχολιαστεί η πολιτιστική αξία που προκύπτει από την αλλαγή αξιοποίησης χώρων µνήµης και η µετατροπή τους σε µουσεία καθώς και η µουειολογική και µουσειογραφική τους αφήγηση. Η συγκεκριµένη αφήγηση θα ελεγχθεί-αξιολογηθεί στο κατά πόσο µπορεί να αποτελέσει αποθετήριο πολιτιστικής κληρονοµιάς για τις επόµενες γενιές. Τα παραπάνω θα προκύψουν µέσα από τη µελέτη συγκεκριµένης περίπτωσης καθώς και από διαµορφωτικές προτάσεις. Πιο συγκεκριµένα, θα περιγραφεί το Μουσείο της Δράκειας και θα προταθεί η δηµιουργία ενός δικτύου µουσείων µε ανάλογο περιεχόµενο καθώς υπάρχουν αρκετοί τόποι µνήµης στην περιοχή. Κριτήρια της πρότασης θα αποτελέσουν τα ιστορικά γεγονότα στην περιοχή και η µεταξύ τους σχέση, η τοπογραφική γειτνίαση υπαρχόντων συλλογών στην ίδια θεµατική, η πρόθεση-διάθεση των κατοίκων της περιοχής (σύµφωνα µε τις µαρτυρίες τους) να εµπλακούν προκειµένου να ενσωµατωθεί στη σηµερινή κοινωνία και να µεταδοθεί στην σύγχρονη πραγµατικότητα µια πτυχή της ρεαλιστικής εικόνας του πολέµου. Μουσειολογικές και Μουσειογραφικές προτάσεις, συνεντεύξεις, ερωτηµατολόγια, µουσειοπαιδαγωγικά προγράµµατα και χρήσεις πολυµέσων θα τεκµηριώνουν την πρόταση αναδεικνύοντας το κατά πόσο η καλλιέργεια-ανάπτυξη της βιωµατικότητας και της ανάδρασης συνιστά κεντρικό πυλώνα αξιοποίησης αυτού του είδους πολιτιστικής κληρονοµιάς.
