Επιτομή:
Η Ελλάδα, ήδη πληγμένη από την οικονομική κρίση της τελευταίας επταετίας και λόγω της γεωγραφικής της θέσης, βρέθηκε αντιμέτωπη με την προσφυγική κρίση των ετών 2015 – 2016, τη μεγαλύτερη ροή μεταναστών που έχει παρατηρηθεί μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά την οποία επηρεάστηκαν τόσο οι πρωτοβάθμιοι τομείς της υγείας, της σίτισης, της στέγασης και της ένδυσης, όσο οι τομείς της εθνικής ασφάλειας, ή ακόμα, και της εθνικής ακεραιότητας της χώρας. Με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την επιβοήθεια της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, οι κρατικοί μηχανισμοί, στο ρόλο του συντονιστικού οργάνου, η κοινωνία των πολιτών και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις της ενδοχώρας και του εξωτερικού προσπάθησαν να ανταπεξέλθουν με κάθε δυνατό τρόπο στη διαχείριση της κρίσης
ABSTRACT
Greece, already overburdened by the economic crisis of the last seven years, was then faced with the refugee crisis of 2015 – 2016 due to its geographic position. This was the largest migratory flow of people observed since the Second World War, and affected primary sectors such as health, food, housing and clothing, as well as national security, and even the national integrity of the country. With the funding of the European Union and the assistance of both UNHCR and the International Organization for Migration, state mechanisms, in the role of coordinating leader, civil society and non-governmental domestic and foreign organizations, tried to manage this crisis in a number of different ways.
