Επιτομή:
Η ανεξέλεγκτη κούρσα της τεχνολογικής προόδου, ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των χρηστών του Διαδικτύου σε παγκόσμιο επίπεδο και η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών- με τα συνακόλουθά της- αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα, το οποίο έχει οδηγήσει στην ενίσχυση των υφιστάμενων φαινομένων ψηφιακής εγκληματικότητας, αλλά παράλληλα αποτελεί τη βάση για τη γέννηση νέων μορφών Κυβερνο-εγκλημάτων.
Στην παρούσα εργασία θα αναπτυχθούν συνοπτικά οι παραπάνω έννοιες και θα παρουσιαστούν, με τρόπο εμπεριστατωμένο αλλά και κατανοητό στο ευρύ κοινό, παραβατικές συμπεριφορές στον Κυβερνοχώρο, όπου θύματα των εγκληματιών είναι πλέον οι μεμονωμένοι, καθημερινοί χρήστες και όχι τόσο οργανισμοί ή άλλοι φορείς, όπου οι τεχνολογικές εξελίξεις (ψηφιακά <πορτοφόλια>, αποθήκευση <cloud>, κρυπτογράφηση και τα λοιπά) δυσχεραίνουν το έργο των διωκτικών Αρχών και όπου ο νομοθέτης- με δεδομένο το μη χωρικό περιορισμό του ψηφιακού εγκλήματος στα όρια ενός κράτους και δεδομένη τη <διαμάχη> μεταξύ της προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών και της διαφύλαξης των προσωπικών δεδομένων των χρηστών- βρίσκεται αντιμέτωπος με μια δυσεπίλυτη εξίσωση.
