Επιτομή:
H συνεισφορά της Ελλάδας στο πολιτισμικό γίγνεσθαι σε συνδυασμό με το ότι η συμμετοχή της στο Β Παγκόσμιο πόλεμο αποτελεί ένα μακρινό αλλά όχι ξεχασμένο παρελθόν, την καθιστούν ίσως τον απόλυτο "μάρτυρα" των παρελκόμενων και των επιδράσεων του πολέμου στην πολιτισμική κληρονομιά μιας χώρας. Βλέπουμε ταυτόχρονα πως οι χαλεποί καιροί που ορθώνονται σε διαστήματα που δεν επικρατεί η ειρήνη ανάμεσα στους λαούς, επιτρέπουν στην τέχνη να λειτουργεί αμφίδρομα. Όσο υπαρκτός είναι ο κίνδυνος καταστροφής μνημείων και έργων τέχνης, άλλο τόσο ο ίδιος ο πόλεμος αποτελεί εφαλτήριο για την παραγωγή νέων δημιουργιών σε όλες τις μορφές τέχνης.
