Επιτομή:
Η συγκεκριμένη εργασία αποτελείται από τρείς ενότητες. Ειδικότερα η πρώτη ενότητα εξετάζει τους παράγοντες που οδήγησαν στην κρίση της Αργεντινής. Σε αυτούς περιλαμβάνονται το δημόσιο χρέος που άρχιζε να λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις όπως και το ανελαστικό συναλλαγματικό καθεστώς. Ακόμα αναλύει τα μέτρα που έλαβαν οι αρχές της χώρας για την αντιμετώπιση της χρεοκοπίας καθώς και τα αποτελέσματα που αυτά επέφεραν στα μακροοικονομικά στοιχεία της χώρας. Η δεύτερη ενότητα αναλύει τους τρόπους με τους οποίους η σύγχρονη οικονομική κρίση οδήγησε την Ισλανδία σε χρεοκοπία . Σε αυτούς περιλαμβάνονται η διόγκωση του τραπεζικού τομέα σε σχέση με την πραγματική παραγωγή, η δραστική αύξηση του εξωτερικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά και η υποτίμηση της Ισλανδικής κορόνας (ISK).Ακόμα αναφέρονται τα μέτρα που έλαβε για την καταπολέμηση της κρίσης καθώς και τα αποτελέσματα που αυτά επέφεραν στην οικονομία της. Στην τρίτη ενότητα πραγματοποιείται ανάλυση της πτώχευσης της Ρωσίας που έλαβε χώρα το 1998. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται πως η Ασιατική κρίση του 1997 σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες οδήγησε την Ρωσία στην κήρυξη στάσης πληρωμών στις 17 Αυγούστου το 1998. Επίσης αυτή η ενότητα περιλαμβάνει τις δομικές μεταρρυθμίσεις που εφάρμοσαν οι αρχές της Ρωσίας οι οποίες ήταν αρκετά ριζοσπαστικές επειδή άλλαξε όλο το φορολογικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα. Επιπλέον σε αυτή την ενότητα περιλαμβάνονται τα αποτελέσματα που επέφεραν αυτές οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία της Ρωσίας. Αυτή η εργασία εξετάζει μέσω τριών διαφορετικών περιπτώσεων, δηλαδή της Ισλανδίας, της Αργεντινής και της Ρωσίας, πως μια χώρα που έχει το δικό της νόμισμα, διαφορετική ανάπτυξη, διαφορετικό δημοσιονομικό και εμπορικό ισοζύγιο, μπορεί να αντιμετωπίσει μια ενδεχόμενη πτώχευση. Δηλαδή, ποια μέτρα έλαβε κάθε χώρα και πως απέδωσαν σε κάθε μία από αυτές. Επίσης, στη συγκεκριμένη εργασία συγκρίνονται την επόμενη μέρα αυτών των χωρών, δηλαδή αν ανέκαμψαν αμέσως ή ακόμα η πτώχευση έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της πάνω στη χώρα.
